Maraş Tarhanası

Kahramanmaraş ve çevresi için kış aylarında önemli bir besin kaynağı olan Maraş tarhanası, muhafazası kolay, zengin besin değeri ve çeşitliliği ile öne çıkar. Bu ürün, diğer bölgelerdeki tarhanalardan farklıdır çünkü Kahramanmaraş’ın iklimi, doğal katkıları ve yerel tüketim alışkanlıklarıyla şekillenir. Genellikle un ve yoğurttan yapılan toz halindeki tarhana sadece çorba olarak tüketilir. Ancak Maraş tarhanası, dövme ve yoğurttan oluşan karışımın inceltilerek kurutulmasıyla elde edilir ve farklı şekillerde tüketilir:

1. Pişmiş dövme, üzerine yoğurt eklenerek katma aş olarak,
2. Kurumadan veya yarı kurumuş (firik) halde,
3. Kurumuş halde çerez gibi yenerek,
4. Çorba olarak,
5. Sıcak et veya kelle suyuna ıslatılarak,
6. Yağda kızartılarak,
7. Islatılmış tarhana yağda soğanla kavrularak,
8. Sıcak sac üzerinde gevrek bir şekilde pişirilerek.

Malzemeler arasında buğday, yoğurt, tuz, kekik ve çörek otu bulunur. Geleneksel yöntemlere dayanan Maraş tarhanasının yapımı için özel tarhanalık buğday türleri kullanılır. Buğday öğütülüp, kabukları temizlenir, dövülür ve ayıklanır. Tarhana yapımı için uygun hava koşulları önemlidir; yağmur olmaması ve kurutma işlemi için Maraş poyrazının etkili olması gerekir. Tarhana yapımında, önceden hazırlanan dövme akşamdan ıslatılır ve sabaha kadar pişirilir. Karıştırma işlemi, özel olarak yapılmış tarhana küreği ile gerçekleştirilir ve karışımın homojen olması sağlanır. Pişmiş dövme aşı, yoğurt, tuz ve kekik karışımı hasırlar üzerine yayılarak kurutulur. Tarhana suyunun süzülüp ekşimesi için bir gece bekletilir ve sabah ince bir tabaka halinde serilir. Ardından ters yüz edilerek kurutulur ve muhafaza edilmek üzere saklanır. Maraş tarhanası kuru ve serin bir ortamda 5-6 ay saklanabilir.